Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ab occiduo sole O

  • 1 occiduus

    occĭdŭus, a, um, adj. [2. occĭdo, I.].
    I.
    Lit.
    A.
    Going down, setting ( poet. and in post-class. prose):

    sole jam fere occiduo,

    Gell. 19, 7, 2:

    occiduo sole,

    Ov. M. 1, 63:

    oriens occiduusque dies,

    id. F. 4, 832:

    nox,

    Calp. Ecl. 3, 82; Stat. Th. 3, 33:

    Phoebus,

    Ov. M. 14, 416.—
    B.
    Transf., western:

    ab occiduo sole,

    Ov. F. 5, 558:

    occiduae aquae,

    id. ib. 1, 314:

    occiduae primaeque domus,

    in the west and in the east, Stat. S. 1, 4, 73; id. Th. 1, 200:

    Mauri,

    Luc. 3, 294:

    montes,

    Val. Fl. 2, 621:

    hora,

    the evening hour, hour of sunset, Calp. Ecl. 5, 34.—As subst.:

    occiduus (sc. sol),

    the west, Isid. 5, 35, 8.—
    II.
    Trop.
    A.
    Sinking, failing:

    labitur occiduae per iter declive senectae,

    Ov. M. 15, 227.—
    B.
    Frail, perishable:

    exsortes animae carnis ab occiduo,

    Paul. Nol. Carm. 34, 306.

    Lewis & Short latin dictionary > occiduus

  • 2 occiduus

        occiduus adj.    [ob+1 CAD-], going down, setting: occiduo sole, O.: dies, O.— Western: ab occiduo sole, O.—Fig., sinking, failing: senecta, O.
    * * *
    occidua, occiduum ADJ
    setting; westerly

    Latin-English dictionary > occiduus

  • 3 occiduus

    a, um [ occido II \]
    1) заходящий ( sol O); закатный, гаснущий ( dies O); вечерний ( hora Calp); западный ( ab occiduo sole O)
    2) близкий к смерти, дряхлый
    labĭtur occiduae per iter declīve senectae O — (прожив долгую жизнь, человек) скользит по наклонному пути дряхлой старости ( слова Пифагора)
    3) преходящий, мимолётный Eccl

    Латинско-русский словарь > occiduus

  • 4 occiduus

    occidŭus, a, um [st2]1 [-] qui se couche. [st2]2 [-] du couchant, occidental. [st2]3 [-] à son déclin, mourant.
    * * *
    occidŭus, a, um [st2]1 [-] qui se couche. [st2]2 [-] du couchant, occidental. [st2]3 [-] à son déclin, mourant.
    * * *
        Occiduus, Adiectiuum: vt Ab orbe occiduo. Claudianus. De soleil couchant, d'Occident, De ponent.
    \
        Sole iam fere occiduo. Gellius. Le soleil estant presque couché.
    \
        Aquae occiduae. Ouid. La mer Occidentale.
    \
        Senectae occiduae iter decliue. Ouid. De vieillesse qui s'en va mourant.

    Dictionarium latinogallicum > occiduus

  • 5 occiduus

    occiduus, a, um (2. occido), I) untergehend, a) eig.: Phoebus, Ov.: sol, Ov.: sidus, Amm.: sole iam fere occiduo, Gell. – b) meton., abendlich, abendländisch, westlich, occiduae Galliae partes, Cassian.: sol, die Abendgegend, der Westen, Ov.: oriens occiduusque dies, der Osten u. Westen, Ov.: aquae, Abendmeer, Ov.: arenae, Sand eines westlichen Flusses (des Baetis), Calp. – subst., α) occiduus, i, m. (sc. sol), der Westen (Ggstz. oriens), Isid. ong. 5, 35, 8. – β) occidua, ōrum, n., der Westen (Ggstz. eoa, der Osten), Chalcid. Tim. 94 u. 109 sqq. – II) übtr.: a) untergehend = dem Tode nahe, Ov. met. 15, 227. – b) vergänglich, hinfällig, Paul. Nol. carm. 32, 304. Chalcid. Tim. 206. – subst., occidua, ōrum, n., das Vergängliche, Chalcid. Tim. 76.

    lateinisch-deutsches > occiduus

  • 6 tepesco

    tepēsco, tepuī, ere (tepeo), I) intr. lau werden, d.i. A) Wärme bekommen, warm werden, erwarmen, maria agitata ventis ita tepescunt, ut etc., Cic.: occiduo quae litora sole tepescunt proxima sunt zephyro, Ov.: fixo ferrum in pulmone tepescit, Verg.: ubi (sudor) quam maxime tepuit, Cels. – B) die Wärme verlieren, erkalten, 1) eig.: incipiat tepuisse calix, Mart. 2, 1, 10. – 2) bildl., erkalten, an Wärme nachlassen, mentes tepescunt, Lucan.: negotio tepescente, Amm.: cum omnes amicitiae tepescant, Amm.: Veneres tepuere sub annis, Calp. – II) tr. erwärmen, si sensus iners tua corda tepescit, Orest. trag. 582.

    lateinisch-deutsches > tepesco

  • 7 occiduus

    occiduus, a, um (2. occido), I) untergehend, a) eig.: Phoebus, Ov.: sol, Ov.: sidus, Amm.: sole iam fere occiduo, Gell. – b) meton., abendlich, abendländisch, westlich, occiduae Galliae partes, Cassian.: sol, die Abendgegend, der Westen, Ov.: oriens occiduusque dies, der Osten u. Westen, Ov.: aquae, Abendmeer, Ov.: arenae, Sand eines westlichen Flusses (des Baetis), Calp. – subst., α) occiduus, i, m. (sc. sol), der Westen (Ggstz. oriens), Isid. ong. 5, 35, 8. – β) occidua, ōrum, n., der Westen (Ggstz. eoa, der Osten), Chalcid. Tim. 94 u. 109 sqq. – II) übtr.: a) untergehend = dem Tode nahe, Ov. met. 15, 227. – b) vergänglich, hinfällig, Paul. Nol. carm. 32, 304. Chalcid. Tim. 206. – subst., occidua, ōrum, n., das Vergängliche, Chalcid. Tim. 76.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > occiduus

  • 8 tepesco

    tepēsco, tepuī, ere (tepeo), I) intr. lau werden, d.i. A) Wärme bekommen, warm werden, erwarmen, maria agitata ventis ita tepescunt, ut etc., Cic.: occiduo quae litora sole tepescunt proxima sunt zephyro, Ov.: fixo ferrum in pulmone tepescit, Verg.: ubi (sudor) quam maxime tepuit, Cels. – B) die Wärme verlieren, erkalten, 1) eig.: incipiat tepuisse calix, Mart. 2, 1, 10. – 2) bildl., erkalten, an Wärme nachlassen, mentes tepescunt, Lucan.: negotio tepescente, Amm.: cum omnes amicitiae tepescant, Amm.: Veneres tepuere sub annis, Calp. – II) tr. erwärmen, si sensus iners tua corda tepescit, Orest. trag. 582.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tepesco

См. также в других словарях:

  • occiduo — oc·cì·du·o agg. 1. LE che volge al tramonto: delle antiche | nubi l occiduo sol naufrago uscendo | l altro polo di vaga iri dipinse (Leopardi) 2. TS astron. relativo al tramonto del sole | di amplitudine, che è compresa tra l occidente vero e il… …   Dizionario italiano

  • soleil — Soleil, Sol. Les Alcumistes appellent l or Sol. Il combattoit ayant le Soleil à dos ou aux espaules. Pugnabat auersus a Sole. Liu. lib. 22. Soleil levant, Oriens, Exoriens, sub. Sol, Ortus Solis, Sol nouus. Depuis le Soleil levé, A primo Sole, Ab …   Thresor de la langue françoyse

  • CRUX — I. CRUX apud Russos, sollenni osculô tacta, fidei pignus in illa gente maxime sollenne habetur. Quemadmodum de Pelagio scribit Sigebertus, ad A. C. 552. illum insimulatum mortis Vigilii Episcopi Romani tenentem sancta Euangelia et Crucem, publice …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TESSERA — I. TESSERA Militaris, Plamaedis inventum, Plin. l. 7. c. 56. tabella erat inscripta, quae Sole occiduô a Tribuno accepta ferebatur ad signorum Principes, rursumque ad Tribunum redibat, unde is omnibus datum esse signum cognoscebat, necedum se… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • rinfrangersi — rin·fràn·ger·si v.pronom.intr. LE 1. infrangersi 2. subire la rifrazione: su l immenso azzurro speglio | de l onde tue rinfrangesi | in mille tremule scintille l roseo | raggio del sole occiduo (D Annunzio) {{line}} {{/line}} NOTA GRAMMATICALE:… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»